لوکس بلاگر:این روزها اینترنت ملی و شایعات مطرح در خصوص جایگزینی آن با اینترنت جهانی برای کاربران ایرانی بیش از هر زمان دیگر به یکی از جنجالی ترین خبرها تبدیل شده که روزانه برنگرانی های ابهام آمیز آن افزوده می شود.

طرحی که وابستگی مفهومی با مواردی چون : تعیین مهلت برای انتقال فضای وب شرکت ها از خارج به داخل کشور ، تجهیز بستر ارتباطاتی به شبکه پهن باند با دسترسی سریع ، ارائه محتوای سالم مبتنی بر اینترنت پاک یا حلال ، هوشمند سازی مدارس منطبق با بستر ارتباطاتی داخلی ، پست الکترونیک و جستجوگر ملی ، فیلترینگ ملی و خلاصه مواردی از این دست دارد. و شائبه هایی که پاسخ کامل و روشنی از سوی مسئولان برای آن ارائه نمی شود و آنچه ارائه می شود کلمات به هم پیوسته ای است که واقعیت را باید از آن حدس زد.

اینترنت ملی، موضوعی است که پس از گذشت چند سال از طرح این ایده، همچنان بی‌پاسخ و مبهم باقی مانده است.

در حالی که وزیر ICT از راه‌اندازی اینترنت ملی خبر داده است، هنوز هم کسی نمی‌داند که اینترنت ملی واقعا چیست؟

ابتدا بودجه‌ا‌ی برای شبکه ملی اینترنت یا همان اینترنت ملی در کمیسیون صنایع و معادن در سال 85 تصویب شد اما کمیسیون تلفیق به‌دلیل توجیه نبودن در مورد مفهوم اینترنت ملی آن را مصوب نکرد و در صحن علنی مجلس هم تصویب نشد.

با این حال هیئت وزیران برنامه‌های عملیاتی راه‌اندازی و بهره‌برداری این شبکه‌ را در سال‌های ۸۶‌ تا‌۸۸ تصویب کرد که براساس آن مخابرات مجاز شد در طول این دو سال از منابع داخلی خود را برای ایجاد شبکه ملی اینترنت سرمایه‌گذاری کند.

 چندی بعد یعنی مرداد ‌۸۶ شورای اقتصاد با درخواست وزارت ICT درخصوص سرمایه‌گذاری در طرح شبکه ملی دیتا موافقت کرد.

این در حالی است که دو سال بعد یعنی مهر ماه 88 مدیرعامل شرکت فناوری اطلاعات خبر از اینترنت ملی داد و گفت : “متقاضیان اینترنت ملی (اینترانت کشوری) برای دریافت اینترنت ملی به شرکت‌های مخابرات‌ استانی مراجعه کنند.”

وی گفته بود : با ورود شرکت‌های مخابرات در زمینه واگذاری پورت‌های پرسرعت ADSL، این امکان فراهم شده که از طریق این پورت‌ها اینترنت و اینترانت کشوری ارایه شود.

اما با وجود اینکه بارها و بارها گفته شد که طرح اینترنت ملی تا مرحله ای پیش رفته و مثلا در سال ۸۹ راه‌اندازی می‌شود اما هر بار وعده‌ها تحقق نیافت و کسی هم نفهمید که اینترنت ملی واقعا چیست؟

حتی بر سر نام این پروژه هم بحث و جدل‌هایی درگرفت و برخی آن را اینترنت ملی، برخی شبکه ملی اینترنت و بعضی دیگر آن را اینترانت کشوری نامیدند، درحالی که در برنامه پنجم از آن به‌عنوان شبکه ملی اطلاعات نام برده شده است.

در قانون برنامه پنجم توسعه، اینترنت ملی به عنوان یکی از زیرساخت‌ها و شاخص‌های توسعه فناورانه در کشور مطرح شده است. طبق ماده دهم قانون برنامه پنجم توسعه، تقویت رسانه‌های ماهواره‌ای و اینترنتی ملی و همسو، به منظور مقابله با رسانه‌های معارض خارجی، تهاجم فرهنگی و جرایم و ناهنجاری‌های رسانه‌ای به عنوان تکلیف برعهده دولت گذارده شده است.

همچنین در ماده 46 این برنامه ، دولت و در رأس آن وزارت ارتباطات موظف شده  تا شبکه ملی اطلاعات را ایجاد کرده و توسعه دهد. این شبکه اطلاعاتی باید امن و پایدار، متناسب با موازین شرعی باشد و پهنای باندی در حد استانداردهای جهانی داشته باشد تا در پرتوی آن در پایان برنامه ، ایران در رتبه دوم منطقه قرار گیرد.

برنامه پنجم توسعه کلیتی از ایده اینترنت ملی را مطرح می‌کند و تهیه آیین‌نامه اجرایی و مشخصه‌های عملیاتی آن را برعهده وزارت ICT می‌گذارد.

اکنون رضا تقی‌پور، وزیر ICT اعلام کرده که فاز اول اینترنت ملی در سال جاری به مراحل اجرایی خواهد رسید و در نهایت تا سال 92 فاز نهایی آن تکمیل و اجرا خواهد شد.

به گفته وی شبكه ملي اينترنت يا شبكه ملي اطلاعات بر پايه پروتكل اينترنت طراحي شده و يكي از زيرساخت‌هاي اصلي دولت الكترونيك محسوب مي‌شود. در اين طرح ارسال تصوير، صوت و عكس با حجم زياد اطلاعات به آسانی و با سرعت بالائي انجام مي‌شود. همچنین پهناي باند اینترنت ملی در حد استاندارد خواهد بود و محدوديتي در سرعت دسترسی کاربران ایجاد نخواهد شد.

اما یکی از نگرانی‌های عمده کاربران در ایران دسترسی به شبکه جهانی اینترنت است.

به گفته برخی از متخصصان، اینترنت ملی قرار است در کنار شبکه اینترنت جهانی در دسترس کاربران قرار گرفته و تنها میزبانی داده‌ها در داخل، حمایت و حفاظت از اطلاعات و اتصال شبکه‌های داخلی با یکدیگر را برعهده بگیرد. اما همچنان توضیحات مبهم و ناروشن از سوی مسئولان درباره اینترنت ملی، نگرانی کاربران جهت دسترسی به شبکه جهانی را دامن می‌زند.
 
این در حالی است که معاون  برنامه ریزی و نظارت راهبردی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در توضیح این مطلب گفته بود با راه اندازی شبکه اینترنت ملی، دسترسی ها محدود نمی شود و فیلترینگ داخلی بر اساس فرهنگ، ارزش ها و باورهای کشور انجام می‌شود و عمده کار فیلترینگ روی مسایل اخلاقی است.

رضا تقی پور پیش از این و در ابتدای امسال گفته بود : در حال حاضر بسیاری از دستگاه‌های دولتی برای برقراری ارتباط بین دفاتر خود و همچنین برخی از مدارس نیز از اینترنت ملی استفاده می‌کنند.

اما با انتشار اخبار ضد و نقیض در خصوص نگرانی های رایج در حوزه ICT ،وزارت ارتباطات با ارسال اطلاعیه ای، موضوع جايگزيني اینترنت ملی به جاي اینترنت جهانی را رد كرد.

در این اطلاعیه آمده بود : با وجود شبکه ملی اطلاعات، پهنای باند مورد نیاز داخل از پهنای باند دسترسی به شبکه جهانی اینترنت تفکیک شده و محدودیت سرعت دسترسی به اینترنت برداشته می‌شود و در عین حال می‌توان اطلاعات را با امنیت بیشتر و در راستای تحقق هرچه سریع‌تر دولت الکترونیکی انتقال داد.

اما اینترنت ملی بالاخره نامگذاری شد
وزیر ICT «شما» را نامی برازنده برای شبکه ملی اطلاعات دانست تا شاید به قایله نام‌های متفاوت این شبکه همانند - اینترنت پاک، اینترنت ملی، اینترانت و از این دست- خاتمه دهد.

تقی پور گفت که در حال حاضر پهنای باند داخل کشور 470 گیگابیت بر ثانیه و پهنای باند اینترنت بین‌الملل 270 stm1، (معادل 270 در 155 مگابیت بر ثانیه) است که برای پهنای باند بین‌الملل به خارجی‌ها اجاره داده می‌شود که با راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات بخش زیادی از پهنای باند اینترنت بین‌الملل که درگیر دسترسی‌های داخلی است، آزاد می‌شود و بنابراین این ظرفیت، با هزینه قبلی، در اختیار کاربرانی که نیاز به اینترنت دارند، قرار می‌گیرد.

وعده افزایش پهنای باند بین‌الملل در حالی صورت می‌گیرد که پیشتر وزارت ICT در قانون برنامه پنجم توسعه از برداشتن سقف محدودیت دسترسی به اینترنت بین‌الملل خبر داده و اعلام کرده بود که حداقل دسترسی کاربران به اینترنت بین‌الملل 512 کیلوبیت خواهد بود. اما این ماده از قانون به دلیل ایرادات شورای نگهبان به تصویب نرسید، وزیر ICT هم نهادهای سیاستگذاری حوزه فرهنگی باید در این زمینه تصمیم‌گیری کنند.

اما در خصوص گمانه زنی ها در حذف اینترنت جهانی یک بار دیگر وزیر ICT گفت: شبکه ملی اطلاعات به هیچ وجه جایگزین اینترنت نمی‌شود. اینترنت به عنوان یک سرویس در کنار شبکه ملی اطلاعات باقی خواهد ماند و هرکس که نیاز دارد می‌تواند از آن سرویس استفاده کند.

به گفته کارشناسان ، شاید طرح اینترنت پاک ، رفتن به سمت اینترنت ملی را هیجانی تر کرد . یافتن اینترنتی که ملی باشد و از ناپاکی ها به دور . این مسئله ای بود که با شایعات حذف اینترنت جهانی و جایگزینی اینترنت حلال یا پاک و شاید هم اینترنت ملی مطرح شد . اما برروی همین محیط اینترنت کنونی هم می‌ توان به صورت هدفمند کار کرد.

به گفته کارشناسان، فرهنگ‌سازی استفاده از محیط مجازی باید طوری انجام شود که نسل جوان قادر به تصمیم‌گیری برای انتخاب محتوای پاک باشند.

در این راستا البته طراحی مراکز داده به عنوان پشتوانه اطلاعاتی امن برای کشور راهکار بهینه ای است و همزمان با آن کاهش نرخ پهنای باند استفاده از شبکه های داخلی به عنوان پشتیبانی برای شبکه جهانی اینترنت نه جایگزینی برای آن با فیلترینگ مناسب و عاقلانه نه محدود سازی دسترسی به جریان آزاد اطلاعات در هزاره سوم برای کشورمان راهکاری دیگر است که در محور آن تشویق تولید کنندگان محتوای بومی هم، اهمیت فراوانی دارد.

منبع : ارائه شده به صورت صوتی در برنامه صبح و دانش رادیو جوان - صبح دوشنبه سوم بهمن ماه توسط محمد فواد رحمان سرشت

 منبع:ICTPress

بازنشر:لوکس بلاگر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: